Pewnego jesiennego popołudnia 1960 r. od zawsze zafascynowany niebem Yves Klein wkłada garnitur, skacze z dachu i zawisa w powietrzu. Z ufnie rozpostartymi ramionami i euforią na twarzy przeczy prawom grawitacji i udowadnia, że potrafi latać. Skokiem swym, jak sam twierdzi, pół roku przed historyczną eskapadą Gagarina, potępia księżycowy wyścig, który uważa za głupi. „Człowiek w kosmosie! Malarz przestrzeni skacze w pustkę!” – podpisuje zdjęcie i na dobre ląduje w awangardowej historii (zaraz obok swoich monochromatycznych obrazów). Fotograficzna „dokumentacja” jest oczywiście montażem, a na odważnie skaczącego z dachu Kleina wcale nie czeka pustka, lecz niczym nieograniczona wiara w moc sztuki i w konieczność kwestionowania tego, co oczywiste. Oraz krąg ludzi z rozpostartymi ramionami i asekuracyjnym materacem.
Symbolicznie zainaugurowana przez Kleina praktyka „skoku w” jako jednoczesnego aktu protestu i afirmacji na dobre zagościła w szeroko pojętej współczesnej kulturze. Stanowi również jeden z konstytutywnych elementów współczesnej choreografii. „Nie chodzi o to, JAK tańczę, lecz o to, ŻE tańczę” – proklamuje polityczny aktywizm tańca Deborah Hay w swojej książce zatytułowanej, nomen omen, Używając nieba.
W ramach tegorocznego festiwalu będziemy się oddawać kolejnym „skokom w”
dając wyraz frenetycznej wierze w
ciało
działające, ekstatyczne, wibrujące, doświadczające, czujące i myślące, sfragmentaryzowane, ciało-
obiekt i ciało-proces, śniące, się stające i (się) transformujące, płynne, materialne i fikcyjne,
kalejdoskopowe, autonomiczne, społeczne i polityczne, radykalnie obnażone i obnażające,
zaangażowane, wielogłosowe, rezonujące, dialogiczne i dialektyczne, balansujące na krawędzi
roztrzęsionego świata w akcie przetrwania
ciało w (nieustannym) ruchu
ciało tańczące
odważnie rzucające się w Nieznane
i bezpieczne lądujące we Wspólnocie
Będziemy skakać, fikać, hopsać, podrygiwać i pulsować, kolebać się i kołysać, odbijać się i wybijać,
lewitować, latać i upadać i znów podskakiwać
aż zatrzęsie się Ziemia
I nigdy nie przestaniemy.
Kurator: Joanna Leśnierowska