Dla niektórych ludzi życie jest zbyt krótkie, żeby wyleczyć się z szoku miłości, nawet jeśli żyją niemal sto lat.
Stefan Hertmans
Spektakl jest adaptacją głośnej powieści Stefana Hertmansa Wojna i terpentyna. Na krótko przed śmiercią w latach 80. XX w. dziadek pisarza przekazał mu swoje pamiętniki. Okazało się, że jego życie zostało naznaczone ubogim dzieciństwem spędzonym w Gandawie, przerażającymi doświadczeniami na froncie I wojny światowej i wielką miłością do kobiety, która przedwcześnie zmarła. Przez resztę swojego życia mężczyzna przepracowywał swój smutek w postaci pełnego spokoju malarstwa. Wieloletnia fascynacja Stefana Hertmansa rodzinnymi losami skłoniła go do napisania poruszającej powieści. Książka została przetłumaczona na kilkanaście języków, w samej Holandii miała 20 wydań, otrzymała najważniejsze nagrody literackie w Belgii i była nominowana do The Man Booker International Prize (2014).Jan Lauwers przedstawia osobistą wizję historii opowiedzianej przez Stefana Hertmansa. Czyniąc książkę punktem wyjścia, tworzy intensywne przedstawienie o rozwoju industrializacji i przemocy I wojny światowej – która dla Belgów była najboleśniejszym wydarzeniem historycznym XX w., o miłości, szczęściu, smutku i sekretach ludzkiego życia.
Produkcja Wojny i terpentyny była możliwa dzięki Toneelhuis i Festiwalowi w Marsylii. Projekt otrzymał także wsparcie regionu Flandrii Zachodniej, w ramach obchodów 100. rocznicy wybuchu I wojny światowej.
Jan Lauwers
Jan Lauwers jest reżyserem, dramaturgiem, artystą sztuk wizualnych. Międzynarodowe uznanie zyskał za swoją oryginalną działalność teatralną w ramach zespołu Needcompany, który założył wraz z Grace Ellen Barkey w 1986 r. w Brukseli. Jan Lauwers jest również aktywny jako artysta wizualny, jego prace były pokazywane m.in. w BOZAR (Bruksela) czy McaM (Szanghaj). W latach 2009-2014 był artystą rezydentem w Burgtheater w Wiedniu. W 2012 r. został nagrodzony honorowym odznaczeniem za zasługi dla Republiki Austrii. W 2014 r. jako pierwszy Belg w historii otrzymał na Biennale w Wenecji Złotego Lwa za całokształt twórczości.
Studiował malarstwo na Akademii Sztuki w Gandawie. W 1979 r. razem z grupą znajomych założył Epigonenensemble (dwa lata później przekształcone w kolektyw Epigonentheater) i zyskał uznanie publiczności i krytyków, produkując sześć przedstawień. Odegrały one ważną rolę w ruchu radykalnych przemian we flamandzkim i europejskim teatrze na początku lat 80. XX w. Ruch ten nazwano nową flamandzką falą.
Jan Lauwers „potrzebuje towarzystwa" (needs company). Ta potrzeba skłoniła go do założenia z Grace Ellen Barkey zespołu Needcompany w 1986 r. Razem są odpowiedzialni za duże produkcje zespołu. Przez lata współpracowali z nieszablonowym zespołem tancerzy, muzyków i performerów, zyskując międzynarodowe uznanie i rozpoznawalność. Od początku każda produkcja była wielojęzyczna.
W pierwszych spektaklach Needcompany dominowała wizualność, w kolejnych na znaczeniu zyskiwały język opowieści i główny temat – oś narracji. Twórczość Jana Lauwersa określa się często jako postdramatyczną, ale w ostatnich latach artysta redefiniował ten termin. Jedną z najważniejszych cech jego teatru jest transparentne, „myślące" aktorstwo i paradoks „grania" i „performowania".
Inscenizacja, reżyseria, scenografia: Jan Lauwers
Muzyka: Rombout WillemsWykonawcy: Viviane De Muynck oraz
Pierwszy Starszy Sierżant: Urbain Joseph Emile Martien – Benoît Gob
Anioł Historii: Grace Ellen Barkey
Robotnik, Żołnierz: Maria Emelia Ghys, Sarah Lutz
Robotnik, Żołnierz: Maria Emelia Martien, Romy Louise Lauwers (replaces Mélissa Guérin)
Robotnik, Żołnierz, Krewny: Elik Niv
Robotnik, Żołnierz, Krewny: Maarten Seghers
Robotnik, Żołnierz, Krewny: Mohamed Toukabri
Generał, pianista: Alain Franco
Kapelan, wiolonczelista: Simon Lenski
Żołnierz, skrzypek: George van DamWszystkie obrazy i rysunki: Benoît Gob
Kostiumy: Lot Lemm
Dramaturgia, napisy: Elke Janssens
Projekt świateł: Ken Hioco
Dźwięk: Ditten Lerooij, Dries D'Hondt
Zarządzanie produkcją: Marjolein DemeyP.U.L.S. Stage Bosse Provoost Współprojektant kostiumów Lieve Meeussen
Instruktor szermierki: Jacques Cappelle
Stażysta: Josephine Dapaah
Budowa scenografii: Toneelhuis
Dekoracje: Simon Callens
Wsparcie logistyczne: Irmgard MertensScenografia, oświetlenie: Saul Mombaerts, Tijs Michiels
Wprowadzenie dramaturgiczne: Erwin Jans
Rzecznik prasowy: Liesbet Waegemans dla Panache
Fotografia: Maarten Vanden AbeeleNa podstawie powieści Wojna i terpentyna Stefana Hertmansa, wydanej przez Harvill Secker.
Finansowanie na podstawie amnestii podatkowej: Casa Kafka Pictures wspierane przez Belfius Isabelle Molhant, Valérie Daems, Christel Simons
Produkcja: Needcompany
Koprodukcja: Toneelhuis (Antwerpia), Festival de Marseille i Prowincja Flandrii Zachodniej
Przy wsparciu Belgijskiego Rządowego Programu Amnestii Podatkowej
Przy wsparciu władz Flandrii