Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

15 - 24/06/2018

fot. Maciej Zakrzewski
Galeriafot. Maciej Zakrzewski
  • Znaleźliśmy się na osiedlu „tymczasowej” architektury komunalnej i socjalnej – baraków dla Polaków przy ulicy Opolskiej i baraków drewnianych przy ulicy Jarzębowej. Zapowiadane od dawna zmiany postępują, a z nimi kolejne przeprowadzki.

    Różne są podejścia mieszkańców do ich habitatu. Są tacy, którzy z rozrzewnieniem wspominają sielskie czasy kiedy w Górczynce płynęła czysta woda, a życie w barakach przypominało idyllę. Inni łapią chwilę obecną ciesząc się resztką raju: odrobiną zieleni, basenem ogrodowym i pozostałościami sąsiedzkich przyjaźni nierozbitych jeszcze przez upływ czasu czy powoli wprowadzany w życie plan zagospodarowania terenu. Są też tacy, którzy z utęsknieniem czekają na wyprowadzkę w nadziei na polepszenie warunków bytowych. Wszyscy mają świadomość, że ich społeczność jest u kresu, a tymczasowa – ponad siedemdziesięcioletnia – architektura zniknie z mapy Poznania. Zanim to nastąpi postaramy się złapać jej urok i czar w kadrach filmu.

    w ramach cyklu: ARCHITEKTURA RELACJI / REZYDENCJE

    Działania wokół zwątpienia w lokalność rozpoczęliśmy w lutym, zapraszając na rezydencje trzy niepoznańskie duety twórcze: Michała Mioduszewskiego i Arka Pasożyta, Kamilę Wolszczak i Marcina Zalewskiego oraz Karolinę Włodek i Adama Martyniaka.

    Punktem wyjścia do artystyczno-społecznych działań były trzy poznańskie osiedla powstałe w latach 30. XX wieku w ramach programu budownictwa socjalnego: Osiedle Opieki Społecznej na Naramowicach (Wolszczak/Zalewski), Osiedle im. ks. Skorupki na Górczynie (Mioduszewski/Pasożyt) oraz baraki przy ul. Jarzębowej i Opolskiej na Świerczewie (Włodek/Martyniak).

    Zamieszkałe do dziś miejsca uobecniają realizacje architektoniczne, które miały pokazywać, że istnieje możliwość projektowania inżynierii, zdolnej do przekształcenia relacji społecznych, wznosząc się ponad projektowanie samej tkanki mieszkalnej. To na pozór czysto utopijne myślenie przez pewien czas było utopią w działaniu i dawało szansę na w miarę godne warunki życiowe osobom z różnych powodów wykluczanym. To często pełne wiary, momentami trudne opowieści o byciu razem. Jak zmienił się ich bieg wobec przemian w polityce mieszkaniowej po 1989 roku?

  • Adam Martyniak

    Artysta, autor malarstwa bagiennego, konceptualnych, często humorystycznych obiektów i instalacji site-specific. Współzałożyciel wrocławskiego kolektywu artystycznego Wykwit oraz projektu Warstwy; ½ duetu Swojskie Tropiki.

    Karolina Włodek

    Artystka, autorka realizacji wizualnych i projektów twórczych posługująca się różnymi mediami. Współzałożycielka kolektywu Wykwit oraz współinicjatorka projektu Warstwy. W ramach ESK2016 i Programu Rezydencji Artystycznych A-I-R Wro zrealizowała projekt „DADA-baba”. Angażuje się w samoorganizacje twórców. ½ duetu Swojskie Tropik.

    Koncepcja artystyczna Swojskich Tropików, zawarta pod tytułowym hasłem, wywodzi się z objawiającej się w rodzimej przestrzeni publicznej tęsknoty za egzotyką oraz z zachwytu nad wolną twórczością, którą tropikalny duet rozumie jako naturalny potencjał każdego. Powstał w 2017 roku podczas rezydencji w Fundacji Salony w Zielonej Górze.