Lemm&Barkey to wspólne przedsięwzięcie Lot Lemm i Grace Ellen Barkey. Artystki tworzą z delikatnych materiałów – porcelany, tkanin, nici – niemalże histeryczne formy rozsadzające subtelność używanego tworzywa. W 18 wideo widzimy zaskakujące figury wielkości człowieka fascynujące swoją zmysłowością, absurdalnym kształtem, dynamiką znikania i pojawiania się.
LEMM&BARKEY
W 2004 r. Grace Ellen Barkey i Lot Lemm założyły kolektyw Lemm&Barkey, w ramach którego tworzą kostiumy do spektakli Barkey oraz niezależne instalacje. Spektakle Grace Ellen Barkey są sekwencją obrazów, które wydają się autonomiczne. Działalność wizualna kolektywu Lemm&Barkey skupia się na fazie przejściowej – uchwyceniu obrazów przed momentem ich archiwizacji. Ten moment transferu interesuje Barkey o wiele bardziej niż szukanie ostatecznych rozwiązań.
Prace Lemm&Barkey były pokazywane w wielu muzeach i galeriach, m.in.: BOZAR (Bruksela), Muzeum Benaki (Ateny), Musée des Arts Décoratifs (Paryż), CC Strombeek, Museum Dr. Guislain (Gandawa), na Triënnale Hasselt. Ich film The Porcelain Project | Installation (2007) zakwalifikował się do programu Festival International du Film sur l'Argile et le Verre (FIFAV) w Montpellier. W 2013 r. Lemm&Barkey wyprodukowały pozbawiony tekstu spektakl taneczny dla widzów w każdym wieku. Było to otwarcie ich działań na młodą publiczność.
Szalony świat majestatycznych władców ubranych w królewskie szaty i papierowe nakrycia głowy, ponętnych księżniczek z porcelanowymi biustami i w rozświetlonych krynolinach czy kolorowych, ręcznie zrobionych zwierząt wykonujących ludzkie działania. Zaskakujące figury wielkości człowieka fascynują swoją zmysłowością i absurdalnym kształtem, dynamiką znikania i pojawiania się.
Twórczość Lemm&Barkey przenika pytanie o materialność. Istotnym elementem w ich pracy jest rzemiosło – ceramika, szydełkowanie, dzierganie. Materiały, które przechodzą przez ręce artystek, są ich „wspólnikami w zbrodni”. Artystki używają ich w niemalże histeryczny sposób, tworząc z nich monumentalne i absurdalne formy. Czy może istnieć coś bardziej niedorzecznego niż filiżanka, z której nie można napić się herbaty? Dlaczego porcelanowego stanika nie da się nosić? Co się stanie, kiedy pękną szwy? Czy materiał uformuje wielką opowieść? Czy pieczołowicie zrobiony na szydełku miś to dziecięce marzenie, czy może transgresyjny sen?
Koncepcjom tym Lemm&Barkey przeciwstawiają ciała swoich performerów. Wytrenowane do perfekcji, niezwykle wrażliwe i harde, są nośnikiem pierwotnej energii. Podobnie jak w scenicznych produkcjach Barkey nie chodzi o choreografię jako taką, lecz o proces znikania, tak w 18 Videos tematem nie jest reprezentacja, lecz sam akt przedstawiania. Jak mówią artystki: „Instalacja jest efektem nie ustalonego wcześniej celu, antykonceptualnym złudzeniem”.