Szanowni Państwo,
Drugie Forum Przyszłości Kultury odbyło się pod hasłem FEMINIZM! NIE FASZYZM. Wezwanie to rozumiemy, jako konkretne, zakorzenione w praktyce zadanie przestrojenia logiki społecznych relacji. Idzie o to, by zmienić ustawienia domyślne systemu, imperatyw produktywności, konkurencyjności i wzrostu zastępując troską, rozpoznaniem współzależności, relacyjnością, współsprawczością.
W ten właśnie sposób rozumiemy feminizację.
Jesteśmy przekonani, że miejscami, w których możemy rozpocząć ten proces, są publiczne instytucje kultury złożone organizmy, w których współistnieją różne grupy pracownic i pracowników, osób współpracujących oraz partnerów społecznych i odbiorców. Instytucje kultury mogą stać się laboratoriami nowego społecznego ładu. To tutaj możemy się przyjrzeć powszechnemu doświadczeniu pracy, które wpisuje nas w logikę wydajności i konkurencji i które tak często wiąże się z doświadczeniem władzy oraz alienacji. Tu możemy zaprojektować i przetestować mechanizmy, które uruchomią procesy feminizacji rozumianej jako dowartościowanie kategorii codzienności, kooperatywności, opieki, dbałości o dobro wspólne i podtrzymywanie życia.
W czasie trwania Forum Przyszłości Kultury powstał kolektywnie napisany dokument Wezwanie, które kierujemy do wszystkich publicznych instytucji kultury. Przyłączcie się! To 10 punktów, od których możemy zacząć pracę nad feministycznym ładem. Bo nie ma wątpliwości: żeby przeżyć, musimy na nowo wymyślić nasz świat.
FEMINIZM! NIE FASZYZM
Zachęcamy do przesyłania Wezwania wszystkim współtworzącym instytucje i organizacje kultury w Polsce oraz obejrzenia na Youtubie podsumowania Forum Przyszłości Kultury 2018.
Z pozdrowieniami,
Biuro Forum Przyszłości Kultury 2018
Wezwanie Forum Przyszłości Kultury 2018
Feminizacja – demokracja – praca
W stronę uspołecznionej instytucji kultury
1. Współpracujemy partnersko i świadomie z twórcami, twórczyniami, organizacjami, inicjatywami i partnerami społecznymi; wzajemnie uwzględniamy swoje potrzeby, możliwości i ograniczenia.
2. Powstrzymujemy nadprodukcję, dbamy o czas i jakość procesów zachodzących w środowisku pracy. Rezygnujemy z wyścigu na „najbardziej progresywną instytucję kultury”.
3. Jesteśmy świadome i świadomi tego, jak pracujemy. W procesie pracy musi znaleźć się czas na autorefleksję i komunikację na ten temat.
4. Nie eksploatujemy ciał i innych zasobów ekosystemu; wzajemnie szanujemy prywatny czas pracownic, pracowników, współpracownic i współpracowników.
5. Traktujemy się podmiotowo, pracujemy nad spłaszczeniem hierarchii, demokratyzujemy procesy decyzyjne i szanujemy wszystkich pracowników i pracownice niezależnie od pełnionych w instytucji funkcji.
6. Instytucje kultury muszą zaprzestać uchylania się od odpowiedzialności społecznej za swoich pracowników i pracownice. Koniec dla „bezwzględnego outsourcingu”, który uderza szczególnie w personel sprzątający, dbający o bezpieczeństwo instytucji i obsługujący wydarzenia. Instytucje, których nie stać na zapewnienie godnych i bezpiecznych warunków pracy, działające wbrew prawu i oczekiwaniom ludzi, powinny ograniczyć swój program merytoryczny lub zaprzestać jego realizacji opartej na wyzysku.
7. Pracujemy nad językiem oraz praktykami antyprzemocowymi i antydyskryminacyjnymi; wprowadzamy procedury antydyskryminacyjne i realne narzędzia do przeciwdziałania wszelkiego typu przemocy.
8. Wspólnie walczymy o wyższe płace w kulturze, ale też o sprawiedliwy i równościowy system ich podziału.
9. Zobowiązujemy się do realizacji polityki ekologicznej – samoograniczenia, maksymalnej redukcji i segregacji odpadów, oszczędności energii, redukcji emisyjności.
10. W centrum naszych działań stawiamy odbiorców: budujemy z ludźmi trwałe relacje, inspirujemy się wzajemnie do twórczego myślenia i działania, likwidujemy bariery w dostępie do kultury.
FEMINIZM! NIE FASZYZM